W dobie kryzysu związanego z epidemią przed systemem kształcenia na poziomie wyższym stanęło wiele wyzwań. Konieczność zorganizowania procesu kształcenia i weryfikacji efektów w sposób odmienny od tradycyjnego w wielu przypadkach była postrzegana jako problem i zagrożenie. Dotychczasowe doświadczenia uczelni, głównie w zakresie realizacji zajęć z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, okazywały się bardzo przydatne w tej sytuacji. W artykule analizuję wpływ sytuacji kryzysu na proces kształcenia w uczelniach, głównie na przykładzie Wyższej Szkoły Gospodarki, sposoby radzenia sobie z tym kryzysem, przyczyny pojawiających się trudności. Przede wszystkim jednak próbuję wskazać, że potraktowanie tej sytuacji jako szansy rozwojowej umożliwia skuteczniejsze działanie i stwarza perspektywy na przyszłość.