Wstęp: Większość opublikowanych dotychczas prac badawczych o terapii mowy u dzieci z autyzmem skupia się na fonetycznym aspekcie mowy. Cel pracy: Ocena szerokiego zakresu zaburzeń komunikacji z wykorzystaniem efektywnej diagnozy i terapii logopedycznej. Materiał i metoda: Grupa badawcza obejmowała 96 dzieci w wieku przedszkolnym (3-6 lat) z diagnozą ASD. Ocenialiśmy mowę, używając autorskiego kwestionariusza, który zawierał elementy standaryzowanego Testu Rozwoju Mowy dla dzieci w wieku 4-8 lat. Wyniki: Znaczące deficyty zaobserwowano w komunikacji niewerbalnej. Dyslalia wieloraka była najczęściej występującą wadą wymowy w badanej grupie (27%). Sprawność narządów artykulacyjnych była poniżej normy. Poziom umiejętności nazywania był znacznie niższy niż rozumienia nazw w odniesieniu do wszystkich badanych części mowy: rzeczowniki o 16,7%, czasowniki o 11,4%, przysłówki o 4,2%. Znacząco zaburzone były umiejętności posługiwania się składnią języka ojczystego, 20,8% dzieci potrafiła tworzyć poprawne gramatycznie zdania. Większość badanych prezentowała istotne zaburzenia pragmatycznych umiejętności językowych. Wnioski: Dokładna ocean umiejętności komunikacyjnych u dzieci z autyzmem ujawniła zaburzenia wszystkich aspektów mowy, w tym fonologicznego, semantycznego, składniowego, już w wieku przedszkolnym. Ze względu na szeroki zakres zaburzeń komunikacji, logopedzi powinni być istotnym członkiem interdyscyplinarnego zespołu terapeutycznego i mieć ważny wpływ na pracę innych specjalistów. Szczegółowa diagnoza logopedyczna jest niezbędna dla tworzenia efektywnych planów terapeutycznych i nie może ograniczać się do oceny fonetycznej strony języka dzieci z autyzmem.