Formacja ekumeniczna należy do istotnych obszarów holistycznej i permanentnej formacji nauczycieli religii. W niniejszym artykule zwrócono uwagę na obecność tej problematyki w naukowym dyskursie polskich katechetyków. Dokonano wstępnej oceny dotychczasowych osiągnięć badawczych i wskazano na kierunki dalszych badań. Na podstawie przeprowadzonych analiz stanu dotychczasowych badań zauważono, że zarówno katechetycy, jak i ekumeniści sporadycznie próbują definiować formację ekumeniczną nauczycieli religii. Za istotne uznają trzy podstawowe wymiary formacji ekumenicznej: „być”, „wiedzieć”, „umieć działać”. Dowartościowują różne działania podejmowane zarówno w ramach podstawowej (wstępnej) formacji, jak i permanentnej. Znaczący jest tu wkład Jerzego Kostorza, który jako pierwszy przeanalizował różnorakie aspekty katechezy ukierunkowanej ekumenicznie. Z uwagi na fakt, że badacze sporadycznie piszą o aktualnych problemach związanych z formacją ekumeniczną nauczycieli religii, ukazano aktualne i ważne dla praktyki kwestie, które do tej pory nie zyskały należnego zainteresowania polskich katechetyków. Zwrócono uwagę m.in. na potrzebę doskonalenia nauczycieli religii w kwestiach merytorycznych i metodyczno-organizacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem wyzwań społeczno-kulturowych i religijnych oraz nowych dokumentów programowych nauczania religii w polskiej szkole.
Ecumenical formation is one of major areas of holistic and permanent formation for teachers of religion. This paper emphasizes the presence of this issue in the academic discourse of Polish catechists. A preliminary evaluation of research achievements to date has been made and directions for further studies have been indicated. Based on the analyses of studies conducted so far, it was observed that both catechists and ecumenists occasionally attempt to define ecumenical formation for teachers of religion. Three basic dimensions of ecumenical formation are considered important, namely: “to be”, “to know” and “to know how to act”. The roles of various activities undertaken under the basic (preliminary) formation and the permanent formation are assessed. The contribution of Jerzy Kostorz, who was the first to analyse various aspects of ecumenically-oriented catechesis, is here of particular importance. Since researchers sporadically write about current problems related to ecumenical formation for teachers of religion, the article presents current and important issues which have not yet received the due attention of Polish catechists. The problems presented in the article include, among others, the need for teachers of religion to improve in areas related to the subject matter as well as in methodology and organizational issues, with particular emphasis on socio-cultural and religious challenges and new curriculum documents concerning religious education in Polish schools.