Stan uzębienia i pozostałych tkanek tworzących jamę ustną, właściwa profilaktyka, a także zapewnienie możliwości szybkiego wdrożenia specjalistycznego leczenia stomatologicznego wpływają w istotny sposób na stan zdrowia praktycznie całego organizmu człowieka. Dotyczy to w równej mierze (a nawet w sposób szczególny) sportowców, zarówno wyczynowych, jak również realizujących aktywność fizyczną o wysokiej intensywności. Profesjonalny trening, wykonywany zazwyczaj codziennie (a często 2 razy dziennie), na granicy możliwości psychofizycznych organizmu, wpływa nie tylko na ogólny stan zdrowia, ale także na wydolność sportowca i osiągane wyniki. Stomatologia „sportowa”, chociaż nie stanowi odrębnej specjalizacji medycznej, stanowi bardzo ważny i integralny element medycyny sportowej. Uprawianie poniżej wymienionych dyscyplin sportu predysponuje do wystąpienia dolegliwości, które należy bezwzględnie poddawać okresowej konsultacji stomatologicznej: 1. sporty ekstremalne i kontaktowe: skateboarding, snowboarding, kolarstwo górskie, boks, kick boxing i pozostałe sporty walki – urazy, 2. rajdy samochodowe, motocyklowe, akrobacje lotnicze, sporty motorowodne, kulturystyka i in.– ekspozycja na wibracje i bruksizm, 3. dyscypliny sportu związane ze zmianami ciśnienia: nurkowanie, wspinaczka wysokogórska, skydiving-uszkodzenia tkanek twardych zębów, zapalenie miazgi itp. Przegląd literatury, jak również obserwacje praktyczne ukazują, że większość osób uprawiających „mniej groźne” sporty, takie jak: koszykówka, piłka nożna, ręczna i wodna, nie korzysta z ochraniaczy na zęby, czego konsekwencją w dyscyplinach uznawanych za względnie bezpieczne może być utrata zęba, zwichniecie żuchwy lub jej złamania. W artykule autorzy prezentują coraz powszechniejszą metodę leczenia pacjentów ze złożonymi wadami szkieletu czaszkowo-twarzowego, skomplikowanymi deformacjami ortodontycznymi, które wymagają zespołowego leczenia chirurgiczno-ortodontycznego pod nazwą ortognatyka.