Wstęp. Celem badań była porównawcza ocena wpływu leczenia zmiennym polem magnetycznym niskiej częstotliwości i magnesami stałymi na jakość życia, natężenie dolegliwości bólowych oraz zakresy ruchu u pacjentów dotkniętych jednostronnymi zmianami zwyrodnieniowymi stawu kolanowego. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 60 osób w wieku 55-75 lat, w „Senioren Zentrum Schloss Liechtenstein der Wiener Privat Klinik” w Austrii. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy (EM i SM) w zależności od zastosowanej formy terapii. Pacjentom z grupy EM aplikowano zmienne pole magnetyczne niskiej częstotliwości na dotknięty zmianami zwyrodnieniowymi staw kolanowy. W grupie tej wykonano 10 zabiegów trwających każdorazowo 25 minut. Pacjentom z grupy SM przez okres 10 dni zakładano na 12 godzin dziennie dwa dwubiegunowe magnesy stałe. W obu grupach mierzono jakość życia wg skali WOMAC, natężenie bólu w skali wizualno-analogowej VAS oraz zakresy ruchu w stawie kolanowym. Do statystycznej analizy danych wykorzystano program Statistica wersja 12 (StatSoft, Poland). Wyniki. Przeprowadzone badania wykazały, że zarówno zmienne pole magnetyczne niskiej częstotliwości, jak i magnesy stałe mają statystycznie istotny, korzystny wpływ na poprawę jakości życia, zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawę zakresu ruchu u osób z gonartrozą. Porównanie efektów leczniczych między grupami wykazało też znacząco większą poprawę jakości życia w grupie pacjentów, którzy byli leczeni magnesami. Wnioski. Korzyści wynikające z zastosowania zmiennego pola magnetycznego czy magnesów stałych u osób z gonartrozą wydają się być, w świetle przeprowadzonych badań, porównywalne. Warto jednak zwrócić uwagę na dodatkowe korzyści terapii magnesami stałymi wynikające z możliwości ich samodzielnego aplikowania, po uprzedniej konsultacji z odpowiednim specjalistą. Ma to szczególnie istotne znaczenie w sytuacjach utrudnionego, bezpośredniego dostępu do specjalistycznych ośrodków leczniczych. W przypadku sportowców może to też stwarzać dodatkowe możliwości samodzielnego ich stosowania po kontuzjach sportowych czy w profilaktyce zdrowotnej w celu usprawnienia naturalnych procesów restytucji powysiłkowej.