Lexical borrowings are a consequence of direct and indirect contacts between nations, their cultures and languages. In this article, the author discusses some aspects of spread of Italian (or Latin-Italian) lexical items to Lithuanian language via Polish language which took place in the specific ethno-political and cultural-linguistic reality of Poland and Lithuania. This phenomenon is a part of the so-called “multiple etymology,” deriving from “chain transfer” of borrowings to other languages based on a “linguistic influence over distance.” As a result, one can speak of spread of words of Latin/Italian origin that entered Lithuanian via Polish.
Zapożyczenia leksykalne są wynikiem kontaktów – bezpośrednich lub pośrednich – między narodami, ich kulturami i językami. W niniejszym artykule autor omawia niektóre aspekty przenikania do języka litewskiego elementów słownikowych włoskich (czy łacińsko-włoskich) – ilustrując je licznymi przykładami – za pośrednictwem języka polskiego, w specyficznych, polsko-litewskich warunkach etniczno-politycznych i kulturowo-językowych. Zjawisko to mieści się w tzw. „etymologii wielokrotnej”, która jest owocem – działającego przez „wpływ językowy na odległość” – „łańcuchowego przekazywania” zapożyczeń dalszym językom. W tej sytuacji można mówić o przenikaniu do języka litewskiego „latino/italo-polonizmów”.