Wstęp. Badminton jest jednym z najczęściej uprawianych sportów świata. Światowa Federacja Badmintona (BWF) szacuje, że w tę grę zaangażowanych jest około 150 milionów ludzi na całym świecie. Mimo, iż badminton został uznany za bardzo bezpieczny sport, jednak zawodnicy ulegają różnym kontuzjom i rożnie sobie radzą z ich leczeniem. Celem prezentowanej pracy był przegląd aktualnej literatury dotyczącej urazów sportowych w badmintonie oraz ocena rodzajów urazów, metod leczenia i odnowy biologicznej wśród osób uprawiających ten sport na poziomie zawodniczym i amatorskim w Polsce. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 179 osób uprawiających badmintona na terenie całej Polski. Wiek ankietowanych mieścił się w przedziale od 18 do 69 lat ( śr. 34,66 ±11,803). Zastosowano metodę ankietową, narzędziem był autorski kwestionariusz, badania maiły charakter ilościowy. W opracowaniu zebranych danych wykorzystano statystyki opisowe oraz testy: Kołmogorowa - Smirnowa, test p Pearsona, H Kruskala – Wallisa oraz test t- Studenta. Za poziom istotności przyjęto α = 0,05. Wyniki i wnioski. Wraz ze wzrostem stażu treningowego w latach, stażem w klubie i liczbą treningów w tygodniu, wzrasta liczba urazów w badanej grupie profesjonalistów i amatorów badmintona (p<0,05). Zwichnięcia, zerwania i naderwania występują istotnie częściej u profesjonalistów niż u amatorów. Najczęstszą kontuzją u amatorów jest skręcenie, a najrzadszą złamania i zerwania. Natomiast u profesjonalistów najczęściej zdarzają się naderwania, a najrzadziej występują złamania i rany. Zawodnicy wyczynowi istotnie częściej stosują różne metody leczenia kontuzji i zabiegi odnowy biologicznej niż amatorzy, co wiąże się z ich większym zaangażowaniem i obciążeniem treningowym.